Murowana cerkiew pod wezwaniem świętego Mikołaja ufundowana przez właściciela Siedlisk Pawła Sapiechę. Cerkiew postawiona w miejscu poprzednich, na początku drewnianych prawosławnych, później greckokatolickich.
Pierwsza powstała prawdopodobnie pod koniec 1472 roku. Po poprzednikach pozostała jedynie drewniana dzwonnica na kamiennej podmurówce w której znalazły się kawałki skamieniałych drzew z których Siedliska są właśnie znane, oraz pozostałości ikonostasu z XVII-XVIII wieku.
Zdjęcia z ostatniego spaceru – wizyta 2014
Czworoboczna dwukondygnacyjna dzwonnica pochodzi z połowy XVII wieku. Całość stoi opuszczona od czasu wysiedleń Ukraińców w ramach akcji Wisła, (1947 rok). Kopuła wygląda jak by była ostatnio remontowana, podobnie wygląda również dzwonnica. Całość cerkwi wymaga jednak trochę zaangażowania by przywrócić ją do czasów jej świetności. Na placu cerkiewnym pozostały jeszcze dwa pomniki nagrobne, zachowały się w bardzo dobrym stanie. Postawiono również niedawno figurę świętego Mikołaja.
Przed wejściem pozostało jeszcze kilka starych drzew a właściwie pni bo tak mocno zostały przycięte, pewnie dla bezpieczeństwa cerkwi, ich samych i dzwonnicy.
Na przeciw, po drugiej stronie drogi, w byłej szkole, znajduje się muzeum z wyżej wspomnianymi pozostałościami skamieniałych drzew, to chyba jedyne w Polsce i jedno z nielicznych na świece stanowisk gdzie takie okazy można było znaleźć . W muzeum zgromadzono również lokalne eksponaty z życia codziennego i łowieckiego Siedlisk.
Biorąc pod uwagę sąsiedztwo muzeum i ogólne zagospodarowanie terenu miejmy nadzieję że znajdzie się pomysł na zagospodarowanie tego terenu i uchronienie go przed dalszym niszczeniem.
Chodząc po Siedliskach warto jeszcze zajrzeć do murowanego kościółka przy stawach obok którego znajduje się kapliczka wyłożona skamieniałymi kawałkami drewna. Obok przy nowo posadzonych drzewkach poświęconych Janowi Pawłowi II, kardynałowi Wyszyńskiemu i kardynałowi Sapiesze ustawiono skamieniałe pnie drzew.
Niedaleko znajduje się również kapliczka na wodzie ze źródełkiem.
Powolne dreptanie po Roztoczu 
Dziękuję.